Administratief Centrum voor de Sociale Zekerheid voor de Rijnvarenden

Verdrag betreffende de sociale zekerheid van rijnvarenden (Rijnvaartverdrag)

Het Verdrag betreffende de sociale zekerheid van rijnvarenden werd in 1949 aangenomen in het kader van een Conferentie van de IAO en was het eerste multilaterale Europese instrument op het gebied van de sociale zekerheid waarmee een systeem werd opgezet voor de coördinatie van de wetgeving van de betrokken landen op het gebied van de sociale zekerheid ten behoeve van de Rijnvarenden, die reizende werknemers bij uitstek zijn.

Het Verdrag betreffende de sociale zekerheid van rijnvarenden werd in 1979 herzien (inwerkingtreding op 1 december 1983) om rekening te houden met de verbeteringen die door de Verordening 1408/71 van de Raad van de EG voor reizende werknemers inmiddels tot stand waren gekomen.

Voor de geschiedenis en inhoud van het Rijnvaartverdrag zie: Helmut Creuz, Revue internationale du Travail, januari/februari 1981; Albert BOUR, colloqium over de geschiedenis van de sociale zekerheid - Congrès national des sociétés savantes (Congres van de Franse “hooggeleerde genootschappen”) (Straatsburg, 5 t/m 9 april 1988).

De partijen bij het Verdrag zijn de huidige lidstaten van de Centrale Commissie voor de Rijnvaart, namelijk Duitsland, België, Frankrijk, Nederland en Zwitserland, plus Luxemburg.

Het Rijnvaartverdrag is een coördinatie-instrument dat van toepassing is op een specifieke groep reizende werknemers, namelijk de Rijnvarenden. Voor hen is een coördinatie van de verschillende onderdelen van de sociale zekerheid voorzien (met name met betrekking tot de verwerving van rechten, de optelling van de perioden van actieve dienst of dienstverband), ongeacht de aard van hun activiteiten, hun verblijfplaats of het tijdstip van gebeurtenissen. In een administratieve regeling, die op 26 november 1987 tussen de bevoegde autoriteiten van de verdragspartijen overeen werd gekomen, zijn de uitvoeringsmodaliteiten van het Verdrag nader uitgewerkt.

Talrijke bepalingen van het Verdrag zijn gelijk aan die van Verordening 1408/71 betreffende de coördinatie van de socialezekerheidsstelsels. Verordening 1408/71 is onlangs vervangen door Verordening 883/2004, die op 1 mei 2010 in werking is getreden. Met deze nieuwe verordening wordt de reikwijdte van het Rijnvaartverdrag gewijzigd.

Effect van het van kracht worden van Verordening 883/2004 op het Rijnvaartverdrag

Voor op het grondgebied van de Europese Unie woonachtige Rijnvarenden

 geldt de Uitzonderingsovereenkomst die in het kader van Verordening nr. 883/2004/EG tot stand kwam

Sinds het van kracht worden van de nieuwe Verordening nr. 883/2004/EG, is het Rijnvaartverdrag in de verdragsluitende landen die tevens lid zijn van de Europese Unie niet meer van toepassing (B, D, F, L, NL).

Rekening houdend met de lange traditie en het bijzondere karakter van de Rijnvaart hebben de verdragstaten bij het Rijnvaartverdrag die tevens lid zijn van de Europese Unie echter een overeenkomst gesloten op basis van artikel 16, eerste lid van de Europese Verordening nr. 883/2004, de zogeheten “Overeenkomst betreffende de vaststelling van de op Rijnvarenden toepasselijke wetgeving” (Uitzonderingsovereenkomst betreffende de vaststelling van de op Rijnvarenden toepasselijke wetgeving), die van kracht werd op 11 februari 2011 en met terugwerkende kracht vanaf 1 mei 2010 van toepassing is.

Zwitserland heeft besloten vanaf 1 april 2012 de communautaire Verordening 883/2004 toe te passen en is door middel van een aanvullende overeenkomst die op 8 augustus 2012 van kracht is geworden (link), toegetreden tot de Uitzonderingsovereenkomst. De aanvullende overeenkomst geldt in Zwitserland met terugwerkende kracht vanaf 1 april 2012.

Voor buiten het grondgebied van de Europese Unie woonachtige Rijnvarenden
(bv : Filippijnse of Indonesische ingezetenen)

blijft in alle verdragsluitende landen het Rijnvaartakkoord van toepassing.

Het Administratief Centrum voor de Sociale Zekerheid voor de Rijnvarenden

Samenstelling

Het Administratief Centrum voor de Sociale Zekerheid voor de Rijnvarenden is opgericht op basis van een drieledige structuur. Elke nationale delegatie bestaat uit twee regeringsvertegenwoordigers, een vertegenwoordiger van de werkgevers in de Rijnvaart en een vertegenwoordiger van de werknemers. De twee laatsten worden door de regeringen aangesteld in overleg met de meest representatieve werkgever- en werknemersorganisaties in de Rijnvaart. Het voorzitterschap van het Administratieve Centrum rouleert jaarlijks en wordt vervuld door een regeringsvertegenwoordiger.

Bevoegdheden

Het Administratief Centrum is met name belast met vragen over de interpretatie of toepassing van de bepalingen van het Rijnvaartverdrag. Het kan besluiten aannemen die als authentieke uitlegging gelden van het Rijnvaartverdrag.

Het Centrum heeft ook tot taak hulp te bieden aan personen die belang hebben bij de toepassing van het Rijnvaartverdrag, met name Rijnvarenden en hun familieleden, bij de praktische regeling van individuele situaties. Deze unieke en doeltreffende taak is vermeldenswaardig, want hiermee kan een groot aantal individuele gevallen snel en buitengerechtelijk worden geschikt.

Om rekening te houden met de eerdergenoemde regeling (Uitzonderingsovereenkomst) over de toepasselijke wetgeving, zullen de taken van het Administratief Centrum moeten worden aangepast.

Documenten